Ik weet het nog goed
het was een heel mooi jaar
een nieuw tapijt in een nieuw kantoor
de zaken waren voor elkaar
en het zonnetje lachte
de lucht die was blauw
voor mijn tweejarig dochtertje
mijn zwangere vrouw
en mij

En zo stond ik daar
op dat nieuwe tapijt
toen een vriendin mij belde
en zij zei het
zij zei: zet je TV aan
en ik deed 't meteen
en bleef als vastgenageld staan
tot de grond verdween 
onder mij

Ik zag het blauw van de lucht
het zilver van een vliegtuig
het geel van het vuur
en toen zwart
en toen nog een

de blauwe lucht
op een mooie dag
is nooit meer hetzelfde
hoe de zon ook lacht
omdat ik in die lucht
op een mooie dag
nou eenmaal altijd
een vliegtuig verwacht