Er leek niks aan de hand,
zoals het hoort te zijn.
Mijn zus nam ons bij de hand,
We waren toen nog zo klein.

Moeilijke tijden gehad.
We hadden het echt niet fijn.
Geschreeuw, ik kreeg geen lucht,
Dat moesten m'n ouders wel zijn.

En de zo ooh ooh oh zonde dat het zo moest gaan.
En ik hoopte op een wonder.
Ze konden het niet meer aan.

Raar om opeens in het midden te staan.
Twee huizen om heen te gaan.
Een eeuwige strijd die geen ouder ooit wint.
ik kon het niet meer aan.

T was ooh ooh oh zo zonde dat het zo moest gaan,
maar ooh ooh oh een wonder.
Ze hebben het goed gedaan.

Jaren later zit ik hier.
Onrust, ruzie maar vooral veel plezier
Gejankt, geschreeuwd, geleerd, bewaard.
M'n ouders zijn uit elkaar.
T was het toch allemaal waard.
Want familie blijft los bij elkaar