Houden van kun je bij Shakespeare niet leren,
Romeo en Julia die zijn al lang dood,
Je hoort over liefde veel onzin beweren,
Van liefde in boeken zijn de letters te groot
Het heeft immers meer met koffie te maken,
Met twee kouwe voeten 's winters in bed,
Met eventjes blij zijn en dan weer verdrietig,
Tot opeens iemand zegt: hier, een sigaret

Houden van, houden van,
't Is vaak niet bijzonder,
't Is vaak niet zo'n wonder,
Maar geen mens die zonder kan
Houden van, houden van,
't Is weinig poëtisch
't Is weinig profetisch
Maar geen mens die zonder kan

Houden van kun je de buurman niet leren
De ene zoent zus en de andere zoent zo,
Wie zo mooi model stond valt straks van zijn sokkel,
Soms is het hard knokken, soms krijg je het cadeau
Het heeft immers meer met warmte te maken,
Met twee zachte armen 's nachts om je heen,
Met eventjes vrij zijn en dan weer gebonden,
Tot opeens iemand zegt: ik zeg toch niet neen!

Houden van, houden van,
't Is vaak niet bijzonder,
't Is vaak niet zo'n wonder,
Maar geen mens die zonder kan
Houden van, houden van,
't Is weinig poëtisch
't Is weinig profetisch
Maar geen mens die zonder kan

Houden van kun je maar heel langzaam leren,
Hardlopers lopen zichzelf vaak voorbij,
Het staat niet in boeken, het staat niet geschreven,
Wat lief zijn wil zeggen voor jou en voor mij
Het heeft immers meer met geloven te maken,
Met twee grijze ogen die kijken je aan,
Met eventjes boos zijn en dan weer verdrietig,
Tot opeens iemand zegt: weg met die traan!

Houden van, houden van,
't Is vaak niet bijzonder,
't Is vaak niet zo'n wonder,
Maar geen mens die zonder kan
Houden van, houden van,
't Is weinig poëtisch
't Is weinig profetisch
Maar geen mens die zonder kan

Houden van, houden van,
geen mens die zonder kan
Houden van, houden van,
geen mens die zonder kan
Houden van, houden van,
geen mens die zonder kan
Houden van, houden van,
geen mens die zonder kan

tekst : Jaak Dreesen
muziek: Miel Cools