vouw je handen bij de glimlach van een kind
voor een nieuwe dag die telkens weer begint
dat een president regeert met vaste hand
vouw je handen voor de regen op het land

vouw je handen voor die ene zonnestraal
bidden hoeft niet altijd in een kathedraal
vouw je handen als je ‘t zelf niets meer weet
voor die ander die ’t bidden soms vergeet

vouw je handen voor het leven dat je kreeg
voor het geloof, want zonder geloven is het leeg
vouw je handen en kniel voor Hem op de grond
voor al het moois dat zonder hem niet eens bestond

vouw je handen voor de maanden van het jaar
niet voor niets passen je handen in elkaar
dan spreek je zonder woorden elke taal
en handen hebben wij toch allemaal

vouw je handen voor het geloof in eeuwigheid
net zo lang tot er geen mens is die nog lijd
aan verdriet en pijn en honger en terreur
want in de oorlog heeft ook bloed een rode kleur

vouw je handen voor het leven dat je kreeg
voor het geloof, want zonder geloven is het leeg
vouw je handen en kniel voor Hem op de grond
voor al het moois dat zonder hem niet eens bestond
voor al het moois dat zonder hem niet eens bestond


(c) Mieke