Het is me eventjes teveel geworden 
En misschien is dat ook niet zo gek
Want met alles wat er speelt heb ik niet veel gevonden
Behalve dat ik eerlijk naar mezelf probeer te zijn 
Niks is meer geheim 
En ik hoop dat het me drijft
En ook beter blijkt te zijn 
Want soms is zo alleen 
En voelt het of ik zweef 
En me toch meer weer beweeg 
Ondanks ik beter weet 

Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef 
Egoïstisch en te snel verliefd, en…
Heel misschien is het ook allemaal te snel gegaan
Maar zonder chaos is er toch niks aan
Ik leef van de puinhoop 
Leef voor de pijn 
En soms geven we toe zodat alles weer verdwijnt 
Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef 
Maar ik wil dat iedereen alleen het goeie ziet

Ik kijk naar mij, je zo recht in m’n ogen
En ik denk dat ik mezelf heb 
En wel andere misschien ook wel heb voorgelogen
Voor wie ik eigenlijk ben 

Maar de pijn inspireert en ik weet dat ik leer 
En ik neem qonsekwenties nu het moet 
En misschien heb ik spijt
Maar als ik eerlijk mag zijn…
Heb ik geen flauw idee van wat ik doe 

Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef 
Egoïstisch en te snel verliefd, en…
Heel misschien is het ook allemaal te snel gegaan
Maar zonder chaos is er toch niks aan
Ik leef van de puinhoop 
Leef voor de pijn 
En soms geven we toe zodat alles weer verdwijnt 
Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef 
Maar ik wil dat iedereen alleen het goeie ziet

Ik weet dat wij ..?.. 
Zijn daar beter allemaal 
Want wij zijn hier toch zo klein
Tussen sterren en heelal 
Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef 
Maar ik wil dat iedereen alleen het goeie ziet