moeder van mijn moeder
ik had nog zoveel willen vragen
nu is de dag dan toch gekomen
dat wij jou moeten laten gaan

zo kan je eindelijk weer na jaren
aan opa's zijde staan
Raf riep je naam vanuit de hemel
en sloeg zijn armen om jou heen

't is geen verdriet dat ons doet huilen
het doet wel pijn dat heelt de tijd
moeder van mijn moeder
't is een gevoel van dankbaarheid

ik wou je nog bedanken
als moeder, oma en als vrouw
je schonk aan velen hier het leven
en dat vergeet een zaad te gauw

matriarch van tachtig mensen
elks hun node elks hun wensen
je hebt alles opgegeven
schonk ons zelfs het leven

[intermezzo]

je was een figuur, een ongelofelijk fenomeen
deed mensen lachen soms ook gemeen
maar na een lang en prachtig leven
slaat opa dankbaar zijn armen om je heen

dat ons doet huilen
het doet wel pijn dat heelt de tijd
moeder van mijn moeder
't is een gevoel van dankbaarheid

een gevoel van dankbaarheid