Het was een avond in de lente
En ik weet het echt niet meer
Hoe ik hier belandde
In de kamer van Charlotte

Misschien was het iets te veel bier
Want dat proef ik in haar kussen
Maar ook een belofte en
En een zweem van Lucky Strike

Enivrez-vous sans cesse
Want ze dweept met Baudelaire
En dus worden we dronken
And I hope that I don't fall in love with her

Charlotte houdt van retro
En dus draait ze een elpee
Tom Waits bezingt het sluiten van ’t café

De avond slaat voorzichtig
Zijn armen rond de nacht
En we dansen tot een uur of half twee

Dan zegt ze we gaan slapen
En dan doet ze alles uit
Alleen het licht blijft branden
Want ze kijkt graag naar het vlees in haar kuip

In de kamer van Charlotte
In de kamer van Charlotte
Het licht moet blijven branden
Maar de deur die gaat op slot

In de kamer van Charlotte
In de kamer van Charlotte
Het licht moet blijven branden
Maar de deur die gaat op slot

Zij en ik onder en boven
Gingen we de nacht te lijf
Tot de ochtend kwam
En ik het pand verliet

Maar ik kon haar niet vergeten
En dus stond ik na een week
Met bloemen en gedichten 
Aan de kamer van Charlotte

Ik klop ze doet niet open
De deur die is op slot en heel goed dicht
Maar door een kier  zie ik het komen
Een heel klein streepje licht

In de kamer van Charlotte
In de kamer van Charlotte
Het licht moet blijven branden
Maar de deur die gaat op slot

In de kamer van Charlotte
In de kamer van Charlotte
Het licht moet blijven branden
Maar de deur die gaat op slot