Co taki cz³owiek z ¿ycia ma 

Któremu wci¹¿ pobudka gra 

W co taki cz³owiek, czyli ja 

Wci¹¿ poganiany wierzyæ ma 



Mnie bardzo nudzi równy szyk 

Alarmu ha³as, pieœni rytm 

Rozkazy pró¿nych starych wyg 

Co z wiersza czyni¹ pusty bryk 



Ja chcê byæ ogromna jak los 

I ma³a jak kos, przeklinam wci¹¿ kaprali g³os 

Ja chcê byæ ob³êdem we œnie 

Okrêtem we mgle, nie s³yszeæ jak pogania mnie 



W szeregu nie chcê, nie chcê staæ 

W szeregu ziewaæ, gniæ i spaæ 

Co tydzieñ baty g³upio braæ 

I dostatecznie w koñcu zdaæ 



Co taki cz³owiek powie gdy 

Otworz¹ siê ostatnie drzwi 

Czy bêdzie to weso³y szok 

Czy ka¿¹ znowu równaæ krok 



Ja chcê byæ ogromna jak los 

I ma³a jak kos, przeklinam wci¹¿ kaprali g³os 

Ja chcê byæ ob³êdem we œnie 

Okrêtem we mgle, nie s³yszeæ jak pogania mnie 



Znajomych ludzi w raju t³um 

Anio³ów zwinnych ca³a braæ 

Lecz zamiast tañczyæ, spijaæ rum 

W szeregu znowu musz¹ staæ 



Na ziemiê ka¿dy wracaæ rad 

Lecz nazbyt biedny jest ten œwiat 

W szeregu biegniesz kilka lat 

A potem jazda w boski sad 



Ja chcê byæ ogromna jak los 

I ma³a jak kos, przeklinam wci¹¿ kaprali g³os 

Ja chcê byæ ob³êdem we œnie 

Okrêtem we mgle, nie s³yszeæ jak pogania mnie