Jak dobrze nam zdobywaæ góry, 

I m³od¹ piersi¹ ch³on¹æ wiatr, 

Prê¿nymi stopy deptaæ chmury, 

I palce raniæ o szczyty Tatr. 



Hej¿e hej, hej¿e ha, 

¯yjmy wiêc póki czas, 

Bo kto wie, bo kto wie, 

Kiedy znówu ujrzê was. 



Jak dobrze nam g³êbok¹ noc¹, 

Wêdrowaæ jasn¹ wstêg¹ szos, 

Patrzeæ jak gwiazdy niebo z³oc¹, 

i czekaæ, co przyniesie los, 



Hej¿e hej, hej¿e ha, 

¯yjmy wiêc póki czas, 

Bo kto wie, bo kto wie, 

Kiedy znowu ujrzê was. 



Jak dobrze nam po wielkich szczytach 

Wracaæ w doliny, progi swe, 

Przyjació³ jasne twarze witaæ, 

O m³oda duszo, raduj siê! 



Hej¿e hej, hej¿e ha, 

¯yjmy wiêc póki czas, 

Bo kto wie, bo kto wie, 

Kiedy znówu ujrzê was. 



Mieæ w uszach szum, strumieni œpiew, 

A w ¿y³ach roztêtnion¹ krew, 

Hej¿e hej, hej¿e ha, 

¯yjmy wiêc póki czas, 



Bo kto wie, bo kto wie, 

Kiedy znów ujrzê was. 

Hej¿e hej, hej¿e ha, 



¯yjmy wiêc póki czas, 

Bo kto wie, bo kto wie, 

Kiedy znów ujrzê was...