Drie versleten teddyberen
Naast een doos met poppenkleren
En een witgeschilderd houten paard
Gekregen van oom Eduard
Gehad van tante Nel
Geef tante eens een zoen
Zeg tante dank je wel
En rare tante Treesje
Die nu zeventig moet zijn
En bij iedereen bekend stond als ’t loeder
Zei iedere verjaardag: “’t is d’r vader in ’t klein
Maar ze krijgt de dikke billen van d’r moeder”
Hoe heette toch dat neefje uit Den Haag  
Hij huilde met z’n roodpapieren feestmuts op z’n kop
Na een vreselijk pak slaag
Omdat hij had gekliederd op z’n witte kanten kraag

Drie versleten teddyberen
Naast een doos met poppenkleren
En een witgeschilderd houten paard
Ik hield me niet aan regels bij ons onbesuisde spel
En rende naar de deur bij ’t horen van de bel
Een jongetje van school stond wat verlegen op de stoep
Zo’n ventje dat de vreugde nooit kon delen
Hij gaf me met een droeve blik een krakend zakje snoep
En vroeg of hij soms ook mocht komen spelen

M’n neefje Tjom was ook van de partij
Bij rarara wie heeft de bal
Hij smeet iedereen opzij
Nou is ‘ie commissaris van een oliemaatschappij
Maar de ooms en de tantes en de neefjes en de nichtjes
En ook die blonde zusjes van de winkel op de hoek
Komen nooit meer op bezoek 
Hun lachende gezichten vervaagden in de tijd
   
Drie versleten teddyberen
Naast een doos met poppenkleren
En een witgeschilderd houten paard
 Gekregen van oom Eduard
Gehad van tante Nel
Die tante die me wel eens zei:
“Geniet maar, kind, ’t is zo voorbij
’t Leven gaat zo snel”