Soms dan lijkt 't net,
of alles al in scene is gezet.
Het heeft zo moeten zijn dat jij er was,
toen ik hopeloos stuk zat.

Geld was geen motief.
Ik heb het niet zo breed maar instinctief,
wist jij al toen je zei: kan ik soms iets voor je doen,
dat 't zin had.

Zou 't toeval zijn,
of was 't gepland,
die ontmoeting op dat feest.
Wie het antwoord op die vragen al kent,
is nooit echt alleen geweest.

Want vanavond, juist vanavond,
heb ik iemand nodig die dichtbij me staat,
want straks is 't te laat.
Kom vanavond, blijf vanavond,
hou me tegen als ik weer te ver wil gaan,
geef me grond om op te staan.

Liefde was een woord,
een vaag begrip dat meestal netjes hoort.
Als ik toch niet eens wist wat 't betekenen kon om te delen.
Ik was bang voor elke mogelijkheid,
en misschien was ik te trots.
Maar jou troost komt voort uit eerlijkheid,
en jouw stem staat als een rots.

Want vanavond, juist vanavond,
heb ik iemand nodig die dichtbij me staat,
want straks is 't te laat.
Kom vanavond, blijf vanavond, kom vanavond.
Want vanavond, juist vanavond,
heb ik iemand nodig die dichtbij me staat,
want straks is 't te laat.
Kom vanavond, blijf vanavond,
hou me tegen als ik weer te ver wil gaan,
geef me grond om op te staan.