Natuurlijk wordt er ook gelachen
En er wordt vol lof over je gesproken
Met alle liefde zoveel veren in je dode reet gestoken
Dit heet dan wel een plechtigheid
Maar het is volkomen in jouw geest
Nu gaan de deuren open
En ik denk: kom op, het is nu wel eens mooi geweest

Kom nu maar weer terug, mijn vriend
Alsof het niet is gebeurd
Er is genoeg getreurd
IK mis je stem, ik mis je geur
En onze vriendschap nog het meest
Kom nu maar weer terug, mijn vriend
Het is nu wel mooi geweest

Zo groot als de liefde
Zo zwaar is de straf
Als ik me straks weer omdraai
En ik laat jou achter in je graf
Wat is nou toch in godsnaam de bedoeling
Dit is zo wreed, zo wezensvreemd
Of blijkt het leven juist een les te zijn
In hoe je afscheid neemt

Kom toch maar weer terug, mijn vriend
Alsof het niet is gebeurd
Er is genoeg getreurd
Ik mis je stem, ik mis je geur
Je tegenwoordigheid van geest
Kom nu maar weer terug, mijn vriend
Het is nu wel mooi geweest

Dit is dus blijkbaar de bedoeling
Het blijft mij wezensvreemd
Als het leven slechts een les is
In hoe je afscheid neemt