Maarten van Roozendaal
Maarten van Roozendaal - Moord songtekst
Je score:
Of achterlijke gladiool Bij ons op school Hé, asshole Rijmt diepgaand op behang En inhoud rijmt op fout En het allermooiste woord Van hoort en zegt het voort Van Amersfoort Tot Emmeloord Van Willemsoord Tot Santpoort-Noord Is moord Mmmmmmooo mmmoo mmmoo, hé Jeetje, man Mmmooo De rest van de historie Ik zat nog op het Montessori Ik was even zien Een jaar of zeventien Ik bleef rijmen De woorden lijmen Vast van plan me zo de Volskrant in te slijmen Als een poëet Streed Als een proleet Maar discreet Als een profeet Als alfabeet Een magneet Voor meisjes in katzwijm Voor het rijm Een echte gozer Dus geen loser Loser Een producer Die mijn werk op schijf smijt En ik die lijdt Aan waar ik ook op schijt Gewoon m’n ei kwijt En oké, het was een nette school Maar dat rijmt op riool En al kwam ik uit Oud-Zuid Wat maakt dat uit Rijk rijmt op lijk Dus neem je moeder in de zeik Ik zou het maken Kas gaan kraken Succes naar meer laten smaken En zo lang ik nou maar bleef rijmen op allerhande doodsoorzaken Dus Met een geweer Tekeer In een verziekte atmosfeer Of met mijn jongeheer In een dame van parkeerbeheer Als een ongelikte beer Een beetje heen en weer Ja, dat doet zeer IK zou de wereld in Met één never-ending wereldzin Onverstoord Van Donkersvoort Tot Papevoort Van Bredevoort Tot Nieuwenoord En altijd weer dat slotakkoord Dat allermooiste woord: Moord Het eind van de historie: Ik was al van het Montessori IK was negentien En natuurlijk had ik moeten zien Als je van woordblind naar goede sint Van door ’t lint naar wonderkind Dus als je begint Voor je je bezint Je jezelf gezwind In ’t labyrint Terugvindt Van taal En taal rijmt op neutraal Dus in mijn verhaal Ging schoollokaal Van leren En studeren Rijmen op Almere En een baan Dat ik mijzelf met gezin in een rijtjeshuis zie staan En weet dat dat weer rijmt op: Is er soms iets mis gegaan? Het moment dat kapitaal alleen maar rijmt op trapportaal En pracht en praal op marginaal En geniaal op triviaal En ideaal op jan modaal Het moment dat alles in mijn leven, allemaal Alleen maar rijmt op normaal