Als de lucht is opgetrokken
En ik mijn gedachten vrij
Wanneer de winter naar het noorden
En mijn somberheid voorbij
Wanneer de bankjes in de parken
En wanneer ik mijn chagrijn
Met de koele wind laat vluchten
En er weer kinderen op het plein

Wanneer ik mijn cynisme laat smelten in de lentezon
En ik herinner me het verlangen
Van hoe het ooit met ons begon
Dan bel ik jou weer, liefste
Want die ellende allemaal
Daar zal ik jou niet mee vervelen
Dat deel ik wel met mijn zaal