De lucht is grijs en het moddert
Het is een mooie dag maar niet voor mij
Op het station, een sigaret
Het is voorbij, het is voorbij

Ik heb genoeg van al mijn zonden
Alle nachten, alle lol
De dag kriekt naar mijn einde toe
En het perron staat vol

Forenzen en bejaarden
Wat moeders met hun kind
Een halve zool, een burgerlul
Een meisje kust haar vrind

Maar als ik aan de lokettiste denk
Of aan die arme machinist
Heb ik, oh slappe softie
Al mijn eerste trein gemist

Ik recht mijn rug, mijn hoofd omhoog
Het gaat alleen om mij
Ik neem nog maar een sigaret
En dan is het voorbij

Daar dendert in de verte
Al het noodlot op mij af
Strakjes mag men puzzelen 
Met wat er mee moet in mijn graf

Zal het vol zijn in de kerk
Wiens pak is er het zwartst
Wie heeft de duurste bloemen 
En wie huilt er het hardst

Wie heeft de langste toespraak 
En wie dragen er mijn kist
Verdomme, let ik weer niet op
Heb ik mijn tweede trein gemist

Zelfs nu nog kleeft het ongeluk
Als een schaduw aan mijn zij
Ik neem nog maar een sigaret
Dan is het echt voorbij

Dag vader en dag moeder 
Dag zuster Ursula
Ik zie het niet meer zitten 
En geen stuiver laat ik na

Geen stereo, geen magnetron
Geen boot, geen kruimeldief
Geen oude vaas, geen huwelijksring
En ook geen afscheidsbrief

Want alles dat je nalaat
Is alleen familietwist
En nu heb ik, dankzij jullie
Ook mijn derde trein gemist

De avond valt
Men kijkt allang teevee
Ik neem m'n laatste sigaret
Er zit ook nooit iets mee

En ik, en ik, ik sta hier maar
Als een skiër op de schans
Als straks de bomen rinkelen
Grijp ik mijn laatste kans

Dan spring ik als een, god, hoe heet dat
Mijn vrijheid tegemoet
Zo'n man die uit een vliegtuig springt
Daar is de trein, maar goed

Je weet wel met zon rugzak om
Zo'n ....... parachutist
Daar gaan de bomen alweer open
Ik heb mijn laatste trein gemist

Het is te laat, ik ga naar huis
De nacht ligt er voor mij
Al mijn sigaretten op 
Dan is het echt voorbij

Want als de dood je zelfs niet is gegund 
Dan rest nog slechts de kroeg
Ha, die Maarten, fluitje bier
En dat tot 's morgens vroeg

Nee het eind der tijd is niet een ding
Maar een tergend langzaam feest
En doe mij nog maar een kopstoot
En dan ben ik er geweest

Poolen tot de morgenstond
Het zal zo moeten zijn
En in de verte hoor ik vaag
Daar gaat de eerste trein