Ze zit hier alleen in de trein en ze duikt in haar jas 
En kijkt uit het raam en ze vraagt zich af…
Hoe zou het voelen jezelf te zijn? 
Want soms doet het pijn als ze huilt maar ze lacht
Ze huilt maar ze lacht

Ze loopt door een wereld die niet huidig voelt 
Onbedoeld zegt ze dingen die iedereen altijd zegt 
Want nooit gaat het slecht
Altijd oké en ze lult met ze mee 
En ze lacht 
Ze huilt maar ze lacht 

En nu…u…u…u…. Ze laat het los 
En nu…u…u…u…. Ze laat het los

Ze voelt zich alleen als ze loopt in de stad e
En ze kijkt in het raam, ziet een ander daar staan 
En ze weet wie het is maar ze wil haar niet zijn en gaat door met de schijn
En ze lacht 
Ze huilt maar ze lacht

Wat als ze morgen besluit niet te schuilen 
Haar betere ik voor haar ware gezicht te ruilen 
Zullen de vrienden die zij wil vertrouwen nog steeds van haar houden? 
Als zij huilt 
Als ze huilt en niet lacht

En nu…u…u…u…. Ze laat het los
En nu…u…u…u…. Ze laat het los
Ze laat het los 
Ze laat het los 
Aaaaaaah, aaaaaaaah 
Aaaaaaah, aaaaaaaah 
Ze laat het los 

Ik zit hier alleen in de trein en ik duikt in m’n jas 
En kijkt uit het raam en ik vraag me af…
Hoe zou het voelen mezelf te zijn? 
Want soms doet het pijn als ik huil…
Maar ik lach