-Meneer is dit het loket voor de klachten?
-Ja mevrouw
-O, dan kan u mij misschien wel helpen. Ik ben mevrouw Spaargaren van de 2e Jan  van der Heydenstraat 93 eenhoog
-Hier heb ik u geloof ik. J.A.Spaargaren
-Ja dat is me man. Moet u goed luisteren. Nou zijn onze bovenburen van tweehoog  d'r enige tijd geleden uitgetrokken, daar hebben we trouwens nog veel weet van  gehad, want gunst meneer wat waren dat een enige luitjes, we hadden echt veel  gemeenschap aan elkaar, ik mocht bijvoorbeeld altijd de Libel lezen van haar,  en dan kreeg zij van mij de Margriet, dus kan je nagaan, dan heb je echt  ketakt, niet? Nou afijn, toen heb die etage enige tijd leeggestaan, maar nou  hebben ze van de week de woning aan andere mensen toegewezen
-Ja, dat klopt, die woning is van de week toegewezen.
-Meneer mag ik es vragen, welke naam hebt u daar op dat kaartje staan?
-A.S.Achttienderibben
-Juist, dat hadden wij ook doorgekregen. Meneer, zegt die naam u niks?
-Pardon? 
-De naam Achttienderibben, zegt die u niks?
-Nee... niks bijzonders
-Me man en ik hebben er informatie op getrokken, en ze hebben ons verzekerd dat  dat een naam is die enkel maar bij jodemensen voorkomt
-O ja?
-Ja, en me man en ik zijn nou indirect geen antisemieten, maar even zo goed  vinden wij het niet zo jofel om een troep jodemensen boven ons hoofd te krijgen, dat kan u toch wel begrijpe zeker
-Mmmmm
-Kijk u es, me man en ik zijne altijd mensen geweest van recht door zee, en u  weet zelf hoe jodemensen zijn, niet, en tenslotte moeten we over een en  dezelfde trap. Ja en voor mezelf kan het me persoonlijk nog zoveel niet schelen, maar ik moet aan me kinderen denken, en ik heb kinderen in de aantrekkelijke leeftijd
-Ja, ja
-Me man zegt ook, dan krijg je natuurlijk die jodekinderen over de vloer en u  weet net hoe dat gaat. Ze zijne nou eenmaal niet te vertrouwen, he, achterbaks  zijne ze en ik moet dat niet voor me kinderen
-Juist ja
-Ze zegge wel, d'r zijne ook goeie joden, maar een vriendin van me man z'n zuster  die heb in de oorlog jodemensen ondergedoken gehad en die hebben al d'r vooroorlogse koffie helpen opzuipen, met permissie, en nog geen dankjewel. Ja, ze krijgt nog wel es een keer een ansichtkaart uit Israel, nou daar ken je ook geen brood voor kopen
-Nee nee
-Nou en daarom dacht ik he, ik zal es effe bij het CBH gaan praten, misschien ken u d'r nog een stokje voor steken.
-Ik weet niet of ik u helpen kan
-He meneer doet u dat nou voor mijn. Ja het hoeft niet zo meteen op stel en  sprong. Late we nou afspreke dat ik u van de week even bel, dan kan u op uw gemakje bedisselen
-Ja belt u maar, dag mevrouw
-Wacht es even meneer, als ik u van de week bel, naar wie kan ik dan vragen, hoe is uw naam?
-Cohen
-Pardon meneer, zei u Cohen?
-Cohen, ja
-Gunst dat is ook toevallig. Ben u dan soms toevallig familie van dokter Cohen?
-Nee mevrouw
-O, het had kennen zijn, niet, omdat u ook Cohen heet. Ja u moet weten, ik ben  reuze gesteld op dokter Cohen. Dat is ook een jodeman he, maar evenzogoed een zeer bekwame arts en weet u, ook zo'n lieve man he, ik zeg altijd: nou, als ze allemaal zo waren als dokter Cohen, dan ging ik enkel nog maar met jodemensen om
-O
-Trouwes, ik heb wel meer jodemensen in me leven gekend, hoor. Ook hele aardige mensen. Zo hartelijk he, ik zeg altijd: jodemensen zijn zo hartelijk van nature, niet. Ze kunnen ook prachtig vioolspelen. Alle jodemensen kennen prachtig vioolspelen
-O ja?
-Ja, ik mag wel zeggen, ik heb zeer veel lieve joodse vrienden gehad. Trouwens, zoals ik u al zei, een vriendin van me man z'n zuster heb onder de oorlog joden in de kelder gehad, ontzettend aardige mensen, ze heb na de bevrijding nog een boom gekregen in Israël, snoezig niet? Ja 't was maar zo'n klein boompje, maar ik zeg altijd maar zo, het gaat om het gebaar niet?
-Inderdaad mevrouw, inderdaad
-Nou en zodoende he. Tja en dan ga ik maar eens opstappen. Nou dag meneer Cohen, tot genoegen zal ik maar zeggen en nog hartelijk dank voor uw medewerking
-Tot uw dienst mevrouw, dag mevrouw

 Ja hallo, met Hoekstra hier