Je hebt acteurs die houden 't allermeeste van klassiek toneel
Maar het klassiek toneel dat dee mij nooit zoveel
Ik was ontzettend gek op Shakespeare en op Tsjechov weliswaar
Maar toch nog meer op het moderne repertoire
Maar om de een of andere reden had ik nooit zoveel geluk
Want ik zat altijd in zo'n quasi-grappig stuk
En o dan voelde ik me dikwijls zo'n goedkope schnabbelaar
Want ik verlangde naar 't moderne repertoire
Ik weet nog goed dat ik een keer dat grootse stuk van Beckett zag
Dat stuk waarin Andrea Domburg kreunend in de modder lag
En Henk van Ulsen zat de hele tijd te bijten op een schoen
En kijk, dat leek me nou zo heerlijk om te doen
Bij de stukken van Ionesco en van Pinter
Heb ik tranen van vertedering geschreid
En dan zat ik met een keel van hier tot ginter
Ach, dat was een kwestie van affiniteit
Want wie zijn hart heeft weggegeven aan 't moderne repertoire
Die wijdt zijn hele verd're leven aan 't moderne repertoire

Maar ondertussen speelde ik de ene na de and're sof
Toen kwam er plotseling verandering, godlof
Want vorig jaar begin april schoot Kees van Iersel uit zijn slof
Hij wou me hebben in een stuk van Adamov
Ik was gelukkig als een kind, en van ontroering koud en klam
Toen ik de eerste keer op repetitie kwam
Ik had een rol van Kees gekregen, o, die rol klonk als een klok
Ik was een man die aldoor de wc doortrok
Er kwam een levensgroot closet in het toneeldecor te staan
En daar moest ik dan op gaan zitten met een grijze stofjas aan
En ik moest telkens aan de trekker trekken met mijn rechterhand
En daarna zetten ze 't geluid aan op de band
Ach, ik zie me daar nog trekken aan die trekker
En ik hoor nog steeds dat vriendelijk geruis
Ach, ik zat daar toch zo ongelooflijk lekker
En ik wist meteen, nu ben ik eind'lijk thuis
Want wie zijn hart heeft weggegeven aan 't moderne repertoire
Die wijdt zijn hele verd're leven aan 't moderne repertoire

Het enthousiasme van de pers en het publiek was unaniem
Ze zeiden allemaal, je doet die rol subliem
Alleen mijn vrouw die vond al dadelijk de toestand niet zo dol
Omdat ik zo volledig opging in mijn rol
En als ik thuiskwam zei ze: "Karel, drink nou eerst een kopje thee
En ga nou niet op stel en sprong naar de wc"
Dan zei ik: "Lieveling, ik doe het toch per slot niet voor de pret
En breng me maar een kopje thee op het toilet"
Maar toen ik in een ander stuk een mooie rol gekregen had
Van een meneer die bovenop een Louis Seize-tafel zat
En die dan om de vijf minuten harde boeren laten moest
Toen werd mijn vrouw opeens zo ongelooflijk woest
En toen zei ze: "Karel, wil je 't wel eens laten
Toe, bewaar die grappen liever voor je werk"
Maar het mocht natuurlijk allemaal niet baten
Want de macht van de gewoonte was te sterk
En wie zijn hart heeft weggegeven aan 't moderne repertoire
Die wijdt zijn hele verd're leven aan 't moderne repertoire

Toen kwam mijn volgende creatie, wat een fijne rol was dat
Ik zat de hele avond in een vuilnisvat
Alleen mijn vrouw was erg verdrietig, ach, ze trok het zich zo aan
Want ik was thuis niet uit de vuilnisbak te slaan
En er verschenen op een dag drie broeders van de GGD
Die namen mij toen in een ziekenauto mee
Ach, deze mensen deden enkel wat ze voelden als hun plicht
En ik zit nu alweer een poosje in 't gesticht
Ik heb het prima naar mijn zin, want broeder Jansen is een schat
En ik mag elke dag een uurtje van 'm in het vuilnisvat
En ook de andere patienten zijn een reuze leuke groep
We hebben nooit een nare stemming in de troep
Ach, ze doen zo af en toe wat eigenaardig
Ja, ze doen zo af en toe een beetje raar
Maar dat vind ik van die mensen juist zo aardig
Dat is net als bij 't moderne repertoire
En wie zijn hart heeft weggegeven aan 't moderne repertoire
Die wijdt zijn hele verdre leven aan 't moderne repertoire