Toen we speelden in het Wissebos
een boom een hut een vlag
trokken wij de scherpe doornen los
waar een kat met jongen lag
salamanders die we vingen
in het groene spookmoeras
onze kleren die daar hingen
toen het altijd zomer was

Toen we keken naar de grote trein
van ijzer stoom en rook
wou ik net als vader spoorman zijn
hij was zo sterk zo groot
lichtsignalen langs de sporen
alle kleuren achter glas
alle treinen die we hoorden
toen het altijd zomer was

Toen we droomden in de zondagsmis
het glasraam wijn en brood
was er niemand buiten mij die wist
van het leven na de dood
engelenkoren die daar stonden
naast Maria in het gras
en zo heilig als we zongen
toen het altijd zomer was

Toen we vochten op de vuilnisbelt
Anton die veel sterker was
zagen wij een paartje in het veld
dat met iets bezig was
tussen korenhalmen zagen wij
een rok een bloes een jas
ja we kropen alsmaar dichterbij
toen het altijd zomer was



Tekst en muziek: Luc Saffloer