Ik heb zoveel brieven geschreven,
En heb zoveel nachten gedroomd.
Maar jij staat nog vrij in het leven,
Jij bent nog zo fris, zo gewoon.
Toch leef ik maar met die gedachte,
Al ben ik misschien nog wat jong.
Ik kan haast niet meer langer wachten,
Ik zal je zeggen waarom.
 
Want op de weg naar het grote geluk,
Pluk ik een roos voor jou.
Niet zo maar eentje,
Maar een die je zegt hoeveel ik van je hou.
Ik wil met jou door het leven gaan,
M’n hele leven lang.
Want jij en ik zijn het mooiste paar,
Beloof je mij je eeuwige trouw.
Want op de lange weg naar het geluk,
Pluk ik die rode roos voor jou.
 
De toekomst zeggen mij hun wensen,
Al ligt het toch vaak zo dichtbij
Voor éénieder heeft liefde haar grenzen,
Maar bij jou zijn die grenzen voorbij.
Ik had je zo graag heel dicht bij me,
Ik weet dat die dag ooit eens komt.
Alle wolken ze zullen verdwijnen.
Ja door jou schijnt voor mij weer de zon.
 
Want op de weg naar het grote geluk,
Pluk ik een roos voor jou.
Niet zo maar eentje,
Maar een die je zegt hoeveel ik van je hou.
Ik wil met jou door het leven gaan,
M’n hele leven lang.
Want jij en ik zijn het mooiste paar,
Beloof je mij je eeuwige trouw.
Want op de lange weg naar het geluk,
Pluk ik die rode roos voor jou.

Ik wil met jou door het leven gaan,
M’n hele leven lang.
Want jij en ik zijn het mooiste paar.
Beloof je mij je eeuwige trouw.
Want op de lange weg naar het geluk,
Pluk ik die rode roos voor jou.