Te Gent hield Tijl de grote kuis
In ’t stedelijke ziekenhuis
De openbare onderstand
Kreeg om het uur een nieuwe klant
De zieken stonden in de rij
Geen enkel bed bleek er nog vrij 
een dokter die er Tijl zag staan
Kloeg: “Goede schalk, wat nu gedaan?”

Ook hier wist Uilenspiegel raad
En stelde hij een wijze daad
Tijl sloop bij nacht van bed tot bed
En fluisterde: “Psst, opgelet
Wie morgenvroeg niet fit zal zijn
Vindt hier de dood als proefkonijn
De dokter geeft hem vast een spuit
En het is amen, vriend, en uit”

En kijk, voor ’t kraaien van de haan
Bleek ieder er vandoor gegaan
De zwaarste zieke holde heen
Een kerel met een houten been
Tijl kreeg uit dank een beurs vol geld
En werd geroemd als grote held
Als wonderdokter van formaat
Die zieken plots genezen laat