Julia, je ogen zo hemelsblauw
Beloofden geluk en trouw
En ik schonk je mijn hart
Julia, je woorden bekoorden mij
Het was lente, zon en mei
En dat heeft me verward
Julia, toen heb jij mij zacht gekust
En daalde een zachte rust
Op mij neer als een droom
Julia, ik geloofde in jou alleen
En het leven dat scheen
Vol beloften en wonderschoon

Julia, je ogen zo hemelsblauw
Beloofden geluk en trouw
Toch bedroog jij mijn hart
Julia, je liefde was kort van duur
Een laaiend verzengend vuur
Dat niets naliet dan smart
Julia, jij denkt nu niet meer aan mij
Mijn droom is voorgoed voorbij
Want jij keert nimmer weer
Julia, ja het leven herneemt zijn loop
Ook al blijft bij mij geen hoop
Ook al vind ik geen liefde meer