Ome Manus uit de Boomstraat was niet kostelijk geweest
Na een ingespannen, braaf en werkzaam leven
Had 'ie zoals dat een rechtgeaarde Amsterdammer past
Zonder waarschuwing ineens de geest gegeven
Deze slag trof de familie als een bliksemstraal
Want ze zeien ome Manus had geheim een kapitaal
En het aantal zijner nazaten was vrij fenomenaal
Dat bestond uit een kolonie nichten en neven

De begrafenis stond onder de regie des oudsten broers
't Was een toonbeeld van plechtstatigheid en orde
Als de dominee zich niet met de familie had bemoeid
Was de plechtigheid een bloedorgie geworden
Want een nicht had in haar ijver al een plaats in 't Westerveld
'Branden is de nieuwste mode' had z'n onderbuur verteld
Toen gaf tante d'r een kaakslag, daarop werd ze uitgeteld
Tot ze bijkwam en toen nogal lichtelijk knorde

De verdeling van de rijtuigen veroorzaakte een paniek
Lange Thijs wou in het eerste rijtuig stappen
Toen nam iemand van de treurenden een steekbeitel ter hand
Werkte Thijs daarmee heel rustig van de trappen
Lange Thijs lag sjiek in het zwart met hoge hoed in het portaal
Maar zijn vrouwtje vond die wijze van transport ietwat banaal
Als 'tie d'r onder leit, zo gilde ze, dan ga je aan het staal
En intussen stond ze blauw naar lucht te happen

Hein de kastelein van het hoekje had zijn dochtertje gestuurd
Met een tak witte seringen in haar handje
Heftig snikte hij: 'k verlies in hem mijn beste vrind
Maar de porder zei: zeg maar je beste klantje
Zonder dat daardoor de plechtigheid in 't minste werd verstoord
Heeft toen Hein zijn zakmes in des porders onderlijf geboord
Slechts een daghulp constateerde dat er iemand werd vermoord
Maar die opmerking bezorgde haar een standje.

Langzaam groeide de belangstelling en dicht opeen gepakt
Stond de buurt op het trottoir n ijzig zwijgen
Toen de kist na heel veel moeite in het deurtje zichtbaar werd
Zag men zeven dames in elkander zijgen
Trui de groentevrouw verklaarde dat geval heel aangedaan
Dat zijn allemaal nog meissies waar het lijk mee heb gegaan
Ome manus was een stiekemerd, je zag 't 'm niet aan
Maar als 'ie wou kon 'ie de knapste iesies krijgen

Alle hoeden gingen af, de mensen keken naar de kist
Met zijn zilveren beugels als een wereldwonder
Heel de buurt zo vaak verdeeld, was 't vandaag toch roerend eens
Ome Manus ging er knap en degelijk onder
Bleke Willem hield zijn hoedje op, zo was hij in de war
Maar zijn buurman riep, stuk vullis neem je gassie van je knar
Hij ontving een stomp, toen lagen al zijn kiezen op 't trottoir
En hij lispelde wat heb ik aan dat gedonder.
 
Aan de groeve sprak de voorzitter van Manus' hengelaarsclub
Dat 'ie Manis als een kameraad wou eren
Manus lustte wel een borrel maar zijn spullen waren best
Daarop ging de kapper heel ontroerd oreren
Manis, beste ouwe delver nou lig je in het slijk
Ik ben maar een arme scheerder, en ze zeggen jij was rijk
Maar beneden in het kuiltje benne we allemaal gelijk
Want met magere Hein valt niet te marchanderen

Daarna sprak de secretaris van de declamatieclub
Manus was een van de meest actieve leden
En de rollen die hij speelde waren ongetwijfeld af
Altijd heb 'ie voor de hoge kunst gestreden
Manus speelde zo'n verrader dat je zat te rillen man
En die lui van de komedie konden leren nog daarvan
Je bent uitgespeeld nou, Manus, je hebt je laatste pakkie an
Ome Manus hoeft zich niet meer te verkleden

Toen de opperkraai gezegd had dat eenieder werd bedankt
En de plechtigheid daarmee was afgelopen
Zei een neef: Nou mannen, ome Manus is verleden tijd
Ik stel voor we gaan een hassebassie kopen
Allen diep onder den indruk zijn een kroegje ingegaan
Na één uur jenever kon geen van de treurenden meer staan 
Naar het huis van de notaris ging de ploeg en belde aan
'En nou schokken vader, en geen smoes verkopen'

Toen het stil werd op het graf
Kwam zacht een dor figuurtje aan
Die de tranen uit de oude ogen sprongen
Tante Betje, Manus' huishoudster stond krom van harteleed
Aan de kuil, terwijl de vogels jub'lend zongen
Heel voorzichtig lei het ouwetje met sidderende hand
Twee verlepte witte anjers op het vers omwoelde zand
En ze stamelde gebroken door haar tranen overmand
Rust maar zacht hoor Manus, goeie ouwe jongen.