Een zanger hield bij 't rode vaandel wacht
Straks komt de strijd maar hij weet niet van wijken
Hij zingt zijn lied, daar nadert vijands macht
Waaronder hij al vechtend zal bezwijken

En voor zijn ogen ziet hij in ’t gevecht
De vrouw die hem, haar ridder, heeft verkoren
Die met hem strijd voor vrijheid en voor recht
Zij hebben ’t rode vaandel trouw gezworen
 Zij hebben ’t rode vaandel trouw gezworen

De strijd loopt af, reeds grijnst de kille dood
Het zangersbloed stroomt weg uit diepe wonden
Zo sterft hij naast zijn vaandel, bloedig rood
Want daar heeft hij de heldendood gevonden

En voor zijn ogen ziet hij nog met spijt
De vrouw die hem als ridder, heeft verkoren
Die met hem streed voor recht en menselijkheid
Met hem de rode vaan had trouw gezworen
 Met hem de rode vaan had trouw gezworen