Tweeduizend jaren voor ons bewaard:
een grote pot met een meisje gevuld,
ligt in een soort spaarpot opgebaard,
in een feestverpakking gehuld.

Natuurlijk was je toch wel doodgegaan,
dat weet ik, maar evengoed,
met zestien ga je er te vroeg aan.
Dat is waar je niet aan denken moet.

Prinses Sensaos, wat was je indertijd?
Was je verlegen of juist bijdehand?
Was je een trutje of een vrolijke meid?

Nu ben je alleen nog maar interessant
voor de meters van de universiteit,
voor de techniek en voor het verstand.

En die broche die je tussen je borstjes houdt,
kreeg je die op je verjaardagspartij?
Dat blauwe email met die randen van goud…
Ik ben jaloers, ik vind het meer iets voor mij.

Jouw Egyptische poes, was die erg bedroefd
toen je dood was? Je weet hoe dat gaat:
als je hoofd van hem geen kopjes meer hoeft,
dan weet zo’n beest zich geen raad.

Prinses Sensaos, wat was je indertijd?
Was je verlegen of juist bijdehand?
Was je een trutje of een vrolijke meid?

Nu ben je alleen nog maar interessant
voor de meters van de universiteit,
voor de techniek en voor het verstand.