Kon ze maar vliegen als een vogel,
dan zou ze weggevlogen zijn.
Want de meester zit te vitten,
omdat ze niet stil kan blijven zitten.
Ze moet 100 regels schrijven:
ik zal rustig zitten blijven,
of rustig blijven zitten,
dat is ze vergeten.
Hij moest eens weten wie die voor zich heeft.

Ik wil de wereld laten zien dat ik kan dansen.
Ik wil de wereld laten horen dat ik zing.
Ik zal stralen, ik zal schitteren en glanzen,
als de sterren aan de hemel,
als een echte koningin.
De allermooiste.

Kende ze maar iemand bij de film,
dan zat ze allang niet meer op school.
Ze bloost nog en ze giechelt,
maar oefent voor de spiegel,
in koel, hooghartig kijken.

Ze draag haar haar steeds anders,
want ze kan niet kiezen
op wie ze nou wil lijken.
Misschien zal nog blijken
dat ze al die tijd zichzelf is geweest.

Ik zal de wereld laten zien dat ik kan dansen.
Ik zal de wereld laten horen dat ik zing.
Ik wil stralen, ik wil schitteren en glanzen,
als de sterren aan de hemel,
als een echte koningin.
De allermooiste.

Ze is veertien, maar weet wat ze wil worden,
een stralend middelpunt.
Op feesten waar de meeste mensen vrienden van haar zijn.
Haar verlegenheid verbergt ze,
onder een laag mascara.
Ze werkt zich in de nesten,
maar als de jongens haar pesten,
denkt ze, wacht maar, eens komt er een dag.

Dat ik de wereld laat zien dat ik kan dansen.
Dat ik de wereld laat horen dat ik zing.
Ik zal stralen, ik zal schitteren en glanzen,
als de sterren aan de hemel,
als een echte koningin.

Ik zal de wereld laten zien dat ik kan dansen.
Ik zal de wereld laten horen dat ik zing.
Ik wil stralen, ik wil schitteren en glanzen,
als de sterren aan de hemel,
als een echte koningin.