Liselore Gerritsen
Liselore Gerritsen - Je verste reis songtekst
Je score:
Je gaat van huis, maar waar je heen moet is veel verder dan ze zeggen. Ontdek je dat het verder is dan ze proberen uit te leggen in boeken, bijbels, therapieen, ontdek je dat filosofieen vaak niet verder gaan dan Amsterdam, zolang Amsterdam tenminste onbereikbaar is Ontdek je dat het verder is dan alles waar je naar verlangt Als daar zijn De grote liefde, veil'ge havens, witte tanden, zijden blouses, stil geluk, grazige beloofde landen, nieuwe haring en ontwapening, een russisch eitje, nooit meer bang, een hand die je heel stevig vast houdt maar ook kan strelen langs je wang Ontdek je als dat eenmaal waar is, als dat eindelijk allemaal daar is, wat blijft er onvermurwbaar hangen Goed antwoord, ja, geslaagd: het eeuwige verlangen naar verderop en meer blijft hangen Ontdek je dat het verder is dan alles wat je had gedacht, ontdek je dat het verder is dan alles wat je had verwacht als antwoord Zo ontdek je nog eens wat Nieuwe wending, nieuw proberen. Niets meer willen, af gaan leren. Niet meer scheppen, lichter worden. Elk kledingstuk is nog te zwaar. Als je een stap vooruit wilt komen moeten ook de krullen uit je haar en de gedachten uit je hoofd, en dat belachelijke doel waarvoor je wegging, je verwachting, dat misleidende gevoel. Ontdek je dat je beter niets kunt verwachten, niets kunt hopen: vogels vliegen om te vliegen, kinderen lopen om te lopen Wat je kwijt raakt is je winst, dus het beste dat je had: laat maar vallen langs de weg, 'Dat was dat' wordt je lijfspreuk. Progressie. Want je begint je goed te voelen. Niets komt er meer zo erg op aan. Je ziet alleen nog, leeft alleen met wat je langs de weg ziet staan Ontdek je: alles is ontmoeting. Dag boom, dag steen, dag kind, dag koren Ontdek je: alles is begroeting. Dag meneer, dag Liselore Zo ontmoet je nog eens iemand Jaren zijn ineens seconden en een seconde is een jaar. Weet je dat een vogel dan z'n nest gaat bouwen in je haar? Weet je dat de bloemen dan gaan bloeien in je hand en dat je adem alles wegblaast wat je begrijpt met je verstand? Dat het dan niet uitmaakt waar je heengaat, wie je bent? Omdat je niets meer wilt begrijpen is alles je bekend. Zo gebeurt er nog eens wat En in de naam van Jezus Christus, vader, zoon en heil'ge geest, van de zoete maagd Maria, Boeddha, Brahman, Krisna, Soni, en wat er al zo meer aan heiligs onbegrijpelijks is geweest, loop je door met open mond, loop je verder zonder vragen, je laat geen spoor na op de grond, je wordt gedragen door de dagen. Hoe is het mogelijk En op een nacht kijk je naar boven: Dag wolken, sterren, hemel, maan Maar het komt je zo bekend voor. Van hier ben je op weg gegaan. Vanaf dit punt ben je vertrokken. Ontdek je, van het begin af aan heb je gelopen in een cirkel, ben je een cirkel rondgegaan. Nou zeg Hoe vaak was je je bril niet kwijt? Je zoekt je helemaal kapot. Je zoekt maar door en al die tijd, waar is je bril? Je hebt hem op De verste reis naar het dichtsbije. Maar je moet het zelf maar weten. Alleen een gek krijg je zo ver. Daar moet je mens voor heten