Een bank in het park… dat is zijn thuis, elke dag is een strijd
En het grijs in de stad… een deel van zijn huis, niemand die hem benijdt,
Maar neemt hij zijn gitaar, en zingt hij eender waar,
Luistert ie-de-reen naar, de ziel van een clochard.
 
Als zijn lied weerklinkt in de straat
Dan weet je dat er nog vreugde bestaat
En zingt ied'reen luid met hem mee:
Lalailala-lailala-lailalala
 
In de straat, op het plein, Lalalai-lalala
Dat eenvoudig refrein , Lalalai-lalala
Laat de zorgen maar zijn, Lalalai-lalala
Het geluk in het klein, dat eenvoudig refrein
 
Het liep allemaal niet zoals hij had gedacht, hij verloor iedereen,
Toen het noodlot hem trof, zo onverwacht, stond hij heel alleen,
Maar speelt hij de gitaar, valt het leven (hem) minder zwaar,
Is hij niet meer zomaar, die sukkelaar van een clochard
 
Als zijn lied weerklinkt in de straat
Dan weet je dat er nog vreugde bestaat
En zingt ied'reen luid met hem mee:
Lalailala-lailala-lailalala
 
In de straat, op het plein, Lalalai-lalala
Dat eenvoudig refrein , Lalalai-lalala
Laat de zorgen maar zijn, Lalalai-lalala
Het geluk in het klein, dat eenvoudig refrein
 
Maar op een dag werd het stil in de straat, geen lied, geen gitaar meer
En wie er nog komt, vraagt zich telkens weer af… waar is die clochard… ?
 
Luister… Hoor…
 
Mmmmmm, Aaaaah
 
La-lailala-lailala-lailalala
 
In de straat, op het plein, Lalalai-lalala
Dat eenvoudig refrein , Lalalai-lalala
Laat de zorgen maar zijn, Lalalai-lalala
Het geluk in het klein, dat eenvoudig refrein
 
Lalalai lalalai lalalailailaila
Lalalai lalalai lalalailailaila
Lalalai lalalai lalalailailaila

Lalalai lalalai lalalaaai-lai
 
Lailailailai, lailailailai, lailailailai-lai-lai-lai !