De dag is vol met wolken
Vol met blauwe lucht
Er valt zon op het water
als zij mij kust
De dag is vol met wolken
Vol blauwe lucht
In de koffiehuizen had ik steeds het laatste woord
en pas toen ik zweeg
heb ik haar gehoord
In de koffiehuizen had ik steeds het laatste woord

Nee, zij kent haar licht niet
Zij weet niet hoe ze straalt
hoe zij in het donker nooit verdwaald
Zij kent haar licht niet
Zij weet niet hoe ze straalt

Zij kent haar licht niet
Zij weet niet hoe ze straalt  
hoe zij in het donker nooit verdwaald

Al mijn sleutels van vroeger
Ik geef ze aan haar af
Ze opent nieuwe deuren
De oude sluit ze af
Al mijn sleutels van vroeger
geef ik aan haar af

Ik was nooit in La Rack
Ik ging nooit naar Tibet
Als ik op reis wou gaan
ging ik naar haar bed
Ik was nooit in La Rack
nooit in  Tibet

Zij kent haar licht niet