Vreemd dat je dat bent vergeten,
als de morgen open gaat:
De dingen die je 's nachts mocht weten.
De dromen uit je diepe slaap.
Dan gaat alles zacht bewegen.
Het begint van vooraf aan.
Als een kind leer je weer spreken.
Het werd, het was, het is gedaan.

Ik wandel 's nachts door hoge dreven.
De regen zacht op mijn gezicht.
Ik kom mijn dode moeder tegen.
Zij houdt een lamp op mij gericht.
Haar gezicht houdt ze verborgen.
Ze raakt me even aan.
Dan gaat ze weg, ze zegt: "Tot morgen."
Het werd, het was, het is gedaan.

Niet geloven, toch vertrouwen.
Gaan waar niemand is gegaan.
Zien wat niemand wou aanschouwen.
Drijven, maar niet ondergaan.
Vragen en niet smeken.
De liefste laten gaan.
Zwijgen en weer leren spreken.
Het werd, het was, het is gedaan.