We maken samen een verhaal, 
jij de tekst, en ik vertaal
voor de sneeuwman in de tuin, 
voor de kinderen van de straat.

Zie de pret op hun gelaat
als het huis naar wafels geurt, 
hoe ze ongeduldig zijn, 
zie de kleinste valt in slaap.

In dat huis daar, 
in dat huis daar wonen wij.

Zie de sneeuw smelt voor de zon
neemt de sneeuwman met zich mee, 
Isabelle huilt om haar vriend
verdwenen in de grond.

Zie, het neerhof staat in bloei, 
draagt de lente met zich mee
en de kippen volgen jou
als je met het eten strooit.

In die tuin daar, 
in die tuin daar horen wij.

Hoor die wind, die fluistert mee
als de dag ons huis verlaat.
Ik streel, ik voel jou, 
de avond neemt ons mee.

Oh vertel me wat je voelt, 
kom, vertel me wie je bent, 
leg je glimlach niet opzij, 
maak je lichaam vogelvrij.

Laat de wereld maar begaan, 
laat dit eiland voortbestaan.
Ik raad de taal van jou gelaat
en de zachtheid van je stem.

In dat bed daar, 
in dat bed daar horen wij.

Hoor, de kinderen huilen weer
en de nacht is pas verhuisd.
Ik streel, ik voel jou, 
de morgen neemt je mee.

We maken samen een verhaal, 
jij de tekst, en ik vertaal
voor de merels in de tuin, 
voor de kinderen van de straat.

In die straat daar, 
in die straat daar wonen wij.

Hoor de zomer om ons heen
en de zon kleurt jouw gelaat.
Ik streel, ik voel jou, 
de morgen neemt ons mee.


Album: jus d’orange
Tekst: jan de vuyst / lieven coppieters

© behind the dikes music