Het zijn de handen van mijn moeder
Het is het bidden van mijn vader
Het is een kamer op een zolder 
Het zijn de dagen en de jaren 
Het zijn de ogen van degenen
die door de tijd heen zijn verdwenen 
Het is het afscheid zonder woorden 
Het is de stem die je blijft horen. 

Het is een avond in november 
het zijn de bladeren op de stenen 
van de straten en de pleinen
en de sterren die daar schijnen 

En je wilt soms dat het weggaat
Maar je weet nu dat het blijft
Steeds meer dagen en gedachten 
opgestapeld door de tijd 
Het kunnen beelden zijn of woorden
Het kan stilte zijn of taal
Het zijn flarden van ons leven
Het is een film zonder verhaal

Het is een stad daar in het noorden
Het zijn de nachten aan de gracht
Het is een verleden met een toekomst 
en de verbeelding aan de macht
Het is een licht dat ik zag branden
in jouw kamer in die stad
En ik durfe niet aan te bellen
dus ik stond daar de hele nacht

Op een avond in november 
met de bladeren op de stenen
van de straten en de pleinen 
en de sterren die daar schijnen

En je wilt soms dat het weggaat
Maar je weet nu dat het blijft
Steeds meer dagen en gedachten 
opgestapeld door de tijd 
Het kunnen beelden zijn of woorden
Het kan stilte zijn of taal
Het zijn flarden van ons leven
Het is een film zonder verhaal