MOET EN ZAL
Ik heb gedacht aan grote kathedralen
Aan bergen vol meters oude sneeuw
Ik zie mijzelf in stille zonnestralen 
maar ik hoor alleen een harde schreeuw

Ik sprak alleen de zachte brave woorden
Wie ze niet hoorde ging gewoon voorbij
Maar de stilte ben ik onderweg verloren
en de schreeuw komt voor het eerst uit mij

In de toren van de kathedraal
Mijlen ver door het oude dal
Een hond schrikt,
mensen horen
de schreeuw van moet en zal

Ik zal houden
van niets dat moet
Ik moet niets
van iets dat zal
Ik zal weggaan
en weer landen
Ver van moet
en ver van zal

Jij vraagt of ik jou verlaat
Jij vraagt of je beter gaat
Jij vraagt of ik jou nog moet
Je wil voor eens en altijd weten
Hoe het nu zal gaan
Als niets nog moet 
of zal blijven bestaan

Ik zal houden
van niets dat moet
Ik moet niets
van iets dat zal
Ik zal weggaan
en weer landen
Ver van moet
en ver van zal