Pas keek in ’t naturellenblad
En weet je dat ik raar te kijken zat
Ik las daar in ’t naturellenblad
Waar ik zo raar van te kijken zat
Advertenties van crème die uitgestreken
Elke zwarte huid schijnt blad te bleken
Je negerhuid wordt schitterend wit
Och, het kan niet witter
Maar in de blanke krant staat heel
Niks van verbleken, integendeel
Daar wordt je ’n zonnecrème toegefluisterd
Die jouw vel mooi en snel verduistert

   Wat, ja wat, kan ’t toch zijn
Waar het de mens aan scheelt
Dat de bleekgezicht wil negeren
En de neger bleekgezicht speelt

In ’t damesblad voor negergebruik
Staat iets dat maakt elke kroeskop sluik
In ’t damesblad voor de Bantoevrouw
Daar staat een shampoo die spoelt heel gauw
Alle kroezige kronkels uit je haren 
die de Bantoemeisjes zorgen baren
Want waar vaak een liefdesroes op
Kan afknappen, da’s een kroeskop
Bij blanke schoonheidssalons daar
Zit ’n rijtje vrouwen in ’t abattoir
Hun kop in ’n hete emmer te wringen
Om hun haar in de krul te dwingen

   Wat, ja wat, kan ’t toch zijn
Waar het de mens aan scheelt
Dat de bleekgezicht wil negeren
En de neger bleekgezicht speelt

De zwarte werkster zei: “Ach meneer
Wat is uw vrouw spichtig, schriel en teer
Ze eet zo weinig, dat doet haar kwaad
‘k Ben altijd bang dat z’ in onmacht slaat
Heus ze moet eens een beetje aan gaan dikken
 En wat vitamines en slagroom slikken
Kijk negermannen die willen
Een wijf met ronde billen
Dat blanke vrouwvolk eet geen hap
Dat leeft op sla en appelsap
Mager en dun zijn is wat zij wensen
Guttegut wat een malle mensen 

   Wat, ja wat, kan ’t toch zijn
Waar het de mens aan scheelt
Dat de bleekgezicht wil negeren
En de neger bleekgezicht speelt

Ik weet, geloof ik, een fijn recept
Voor dat gejaag op wat je niet hebt
Ik weet, geloof ik, een fijn recept
Voor dat gejaag op wat je niet hebt

Als van al ’t zwart dat elk naturel heeft
Hij een snufje aan iemand met blank vel geeft
Geen oliën en vetten om je buik in de kleur te zetten
Doe als mijn broer die is getrouwd
Met een zwart meisje dat van hem houdt
’s Nachts geeft zij hem wat zwarts, heel aandachtig
Hij aan haar iets wits. ’t Gaat prachtig

Dat zal ’t zijn waar het aan ligt
Nu weet ik waar ’t aan scheelt:
’t Komt dat bleekgezicht met zwartgezicht
Nooit eens onder één deken speelt     
’t Komt dat bleekgezicht met zwartgezicht
Nooit eens onder één deken speelt