zij wacht,zij wacht op jou...
zit naar jou uit te kijken
de duisternis valt in...
nog zit zij eenzaam thuis
waakt bij jou avondmaal,
dat suddert op 't fornuis
en gaat jou hemden strijken

en straks kom jij naar huis...
naar 't oude en vertrouwde
je lacht de lichte lach van een ontrouwe man
en wéér gelooft ze jou,omdat ze jou als 't kan
gewoon maar...wil houden

jawel,zij kent de prijs,de hoge prijs
van 't wachten
van de tedere kus zonder zinloos gevraag
wie en wat en waarom
toch blijft ze van je houden

ze is geen schoonheid meer,niet jong en ongebonden
maar zij kent van jou gezicht 
de rimpels uit het hoofd
weet waar en hoe jij van illusies werd beroofd
en kent jouw oude wonden

haar kracht is dat zij jou...
weerloos en zonder wapen
behoort met lijf en ziel...
een uitgemaakte zaak...
ontkom daar maar eens aan,al heb je nog zo vaak
met anderen geslapen

jawel,zij kent de prijs,de hoge prijs van't wachten
van de tedere kus zonder zinloos gevraag
wie en wat en waarom
toch blijft ze van je houden

zij gaf jou heel veel meer dan al die andere vrouwen
de dagelijkse liefde,die het meeste bindt
de opgetogen lach in de ogen van een kind
het jouwe...de jouwe...