Ik liep door kale bossen
daar stond een oude man
hij vroeg: Waar zijn je vrienden
en keek me smalend aan
hij keek me smalend aan
en ik dacht aan alle feesten
waar muziek en vrienden zijn
en ik dacht aan alle kussen
aan de liefde en de pijn
en ik zei: vriendschap is overal waarheen je gaat
oh vriendschap is overal waar je gaat

en in zijn ogen gingen de jaren snel voorbij
de wijn werd langzaam water
en niemand zong met mij
nee, niemand zong voor mij
en ik zag me oud en eenzaam
en zonder vrienden staan
toen zei hij rustig: Volg mij, ik breng je hier vandaan
en ik zei:Neem me mee overal waarheen je gaat
oh neem me mee overal waar je gaat
Ik zei:Neem me mee overal waarheen waarheen je gaat
oh neem me mee overal waar je gaat

Hij bracht me naar de zeekust
waar witte stranden zijn
zijn hand gaf mij te drinken
en water was als wijn oh
water was als wijn
en toen ik zijn jong gezicht zag
heb ik zijn stem gehoord
hij vroeg me of ik mee ging
en toen gaf ik hem mijn woord
en ik zei:Ik wil zijn overal waarheen je gaat 
oh ik wil zijn overal waar je gaat
ik zei:Ik wil zijn overal waarheen waarheen je gaat
oh ik wil zijn overal waar je gaat
ik zei:Ik wil zijn overal waarheen waarheen je gaat
ik wil zijn overal
waarheen jij gaat