Samen zijn we meer dan honderd jaar
Dat waren de eerste woorden die je zei
En ik wist meteen
Dit is voor altijd
Jij ontbrak aan mij

Alles wat geweest is is geweest
Ouder en ook wijzer, beter toegerust
Zonder oude angst
Om te verliezen
Heb ik je gekust

Het zijn de rimpels bij je oog
Het is je loop die nog steeds danst
Het zijn de mooie 
Plooien op je hand

En het is het kind dat in je woont
Het is het vuur dat in je brandt
Dat maakt dat ik steeds 
Dieper in je land

Kom ik bouw met jou een nieuwe haard
Zei je en je straalde in het morgenlicht
In een stille traan
Jouw oog ontvlogen
Wachtte mijn gezicht

Het zijn de rimpels bij je oog
Het is je loop die nog steeds danst
Het zijn de mooie 
Plooien op je hand

En zo brandt het vuur in onze haard
Dan weer heftig dan weer met een zachte gloed
Jij kwam eindlijk thuis
En ik ontving je
Al wat was is goed