Als de nacht weer op mij valt
Ga ik langzaam naar beneden 
In een diep en duister dal
Als de nacht weer op mij valt
Schuif ik langzaam onderuit 
In een diep en donker dal

Ik zie een moeder en ze roept tegen haar kindren
En die kindren krijgen kindren
En ze roepen alsmaar door
Stop de  stoppen in je oren 
God ik wil het niet meer horen
Ik sta te schreeuwen in het midden van de wereld 
Om wat lieve woorden

Ik ben nog nooit bij den troep geweest
Ik ben nooit bij de para’s geweest
Ik heb nog nooit 
Als een echte man
Aan de afgrond gestaan en gezegd:
Spring dan, spring dan 
Spring!

Als de nacht weer op mij valt
Ga ik langzaam naar beneden in een duister dal	

Je vliegt door de stad 
Er is vast een feest 
Waar je praat over dingen 
Die je morgen niet meer weet 
Er is vast muziek
En er wordt gedanst
Je moet niet denken
Nee, vooral niet denken

Als de nacht weer op mij valt
Dan zal ik mezelf verliezen op het avondbal