Als de nacht komt groeit de stilte
in het water smelt de maan
wie nog wakker is bedenkt
dat wat bij dag is misgegaan
door het donker wordt verteerd
en wat blijft fluisteren in de nacht
laat dat alles zijn wat blijft
het enige waar ik wil voor leven
laat dat alles zijn waar ik op wacht

En al lijkt een ster toch maar
niet veel verder dan een steenworp
het is donker aan de hemel
maar in mijn hoofd is ’t zonneklaar
op mijn schouder zit een dwerg
en die zingt vanavond stil
over alles wat moet blijven
het enige waar ik wil voor leven
laat dat alles zijn wat ik onthouden wil

Gedachten spoelen zachtjes aan
en ik drink ze allen leeg
honderd flessen, duizend meren
maar jij blijft mijn oceaan
en de stilte van de nacht
zwijgt nog sterker dan gezang
over alles wat moet blijven
het enige waar ik wil voor leven
laat dat alles zijn wat ik verlang