Daar waar ik woon
kreeg elk stukje land zijn eigen naam
daar waar ik woon
is iedere heuvel en elk bos gedoopt
door wie voor mij
hier zijn weg zocht
eeuwenlang het pad geëffend
en net als iedereen op diezelfde tocht

Er loopt een spoor
van de Hondspoot naar de Helhoek
er loopt een spoor
dit land vouwt open als een boek
er loopt een spoor
van de Geithoek tot de Nachtegaal
zelfs van het Zwijnland naar De Pauw
loopt er een spoor

Er loopt een spoor
tussen bramen en verwilderd gras
er loopt een spoor
in het losgewaaide struikgewas
er loopt een spoor
ook al zie je ’t niet
aan de achterkant de onderkant
een spoor in ’t land dat je niet altijd ziet

Er is een weg
ook al ligt die onder stof en zand
er is een weg
er is een doorgang naar elk donker land
er is een weg
ook al zie je
door de klinkers zelfs de weg niet meer
er is tenminste altijd wel een spoor

Er is een straat
en ik zie jou in de verte
er is een straat
die ligt te zinderen in de zon
er is een straat
en boven ’t asfalt
tril jij in een zee van licht
kom dichter, kom bij mij, kom volg mijn spoor

er loopt een spoor
van de Hondspoot naar de Helhoek
er loopt een spoor
dit land vouwt open als een boek
er loopt een spoor
van de Geithoek tot de Nachtegaal
zelfs van het Zwijnland naar De Pauw
en ook al is dat dan geen snelweg
hij is er altijd, altijd, altijd, altijd
dus loopt er ook wel ergens een spoor… tot bij jou