Wel, goedemiddag, stoomgemaal,
wat maalt gij lustig voort.
Gij stampt en zuigt bij dag en nacht,
precies zoals het hoort.
Want maaldet gij ons land niet droog,
dan steeg het water huizenhoog
en waren wij na korte tijd
ons hele Holland kwijt, ja, kwijt.

(Ons hele Holland kwijt)

Wanneer ik bergen huiswerk heb
van rekenen of taal,
dan denk ik met een blij gemoed
aan u, o, stoomgemaal.
Ik wil zo vlijtig zijn als gij,
ik stamp er nog wat woordjes bij
en maak nog snel een grote breuk,
al vind ik dat niet leuk, ja, leuk.

(Al vind ik dat niet leuk)

Wanneer ik later groot zal zijn,
dan vaar ik over zee
en ik neem u in mijn gemoed
naar het verre Indië mee.
Daar maalt gij voor mijn geestesoog
nog steeds de verre polders droog
ter ere van het stukje grond
waar eens mijn wieg op stond, ja, stond.

(Waar eens mijn wieg op stond)