Als iemand haar vraagt: hé hoe laat is het?
Dan zegt ze: dat weet ik niet! Ik heb de tijd!

Oohh!

Ze staat op, doet de gordijnen open,
Ze laat haar ligbad lekker vol met water lopen.
Ze zet thee en lacht naar de wereld buiten
En zingt mee als de ketel staat de fluiten.

Ze pakt de post, de ochtendkrant,
De koppen schreeuwen moord en brand... zoals altijd.
Een folder, hé een leuke brief,
De giro 60 negatief... zoals altijd.

De vloer bezaaid: kousen, truien, rokken,
Haar hele klerenkast al aan- en uitgetrokken.
Ze maakt zich op: haar nagels in twee kleuren,
Lak aan alles, laat iedereen maar zeuren.

En als ze in de spiegel kijkt,
Dan ziet ze iemand waar ze graag op lijkt.
Ze knikt, zo is het goed, ze lacht,
Terwijl ze zacht nog een keer door haar haren strijkt.

Refrein:
Water stroomt,
Zwemmen of verdrinken!
Water stroomt,
De hele wereld rond.
En als ze droomt,
Even op een eiland,
Haar hoofd in de wolken,
Voeten op de grond.

Refrein 2:
Water stroomt,
Zwemmen of verdrinken!
Water stroomt,
Oh en zwemmen is gezond.
En als ze droomt,
Even op een eiland,
Haar hoofd in de wolken,
Voeten op de grond.

Zoals ze kijkt brengt ze de stad tot leven,
Ze loopt zo licht, dat ze bijna lijkt te zweven.
Ze heeft sjans zelfs via winkelruiten,
Maar weinig kans ze kunnen naar haar fluiten.
In de winkelende massa,
Die ritmisch rond de rinkelende kassa's deint,
Staat ze in een hoek,
Ze pakt een boek,
Dat geruisloos in haar tas verdwijnt.

In de kroeg, jongens blijven jagen:
Wat zijn je hobbies? En meer van dat soort vragen.
Ze heeft style je hoeft bij haar niks te proberen.
De botte bijl die kan ze goed hanteren.
Want elk: vuurtje? Sigaret?
Rijmt haar te vaak op: straks naar bed?
Bekijk het maar!
Ze valt alleen voor kwaliteit
En als ze kiest, heeft ze geen spijt,
Da's niks voor haar.

Refrein

Ze raakt alleen ontroerd als mensen alles geven,
Als schoonheid haar ontvoert, komt ze helemaal tot leven.
Als ze echt heel veel van iemand houdt,
Nooit verstikkend, nooit benauwd,
Als ze echt heel veel van iemand houdt,
Krijg je het van zoveel warmte koud!

Ze leent geld, haar allerlaatste actie
En bestelt een levensgrote taxi.
Ze vliegt naar huis, de nacht maakt alles mooi,
Geeft bij de deur de chauffeur een flinke fooi.

En als ze in de spiegel kijkt,
Dan ziet ze iemand waar ze nog steeds graag op lijkt.
Ze valt inslaap, terwijl haar boek geruisloos uit haar handen
Op haar kussen glijdt.

Refrein

Refrein 2