Ik dacht dat het nog kon
Een weekend of een jaar
Wie weet, nog tien misschien
Ik dacht dat het nog kon

Nog even van een lentedag te proeven
Die dagen worden schaars van lieverlee
Nog even in de hemel te vertoeven
Daar mag je enkel binnen met z’n twee

De zon gaat weer op
Het is “April in Paris”
En ik zeg je mijn lief
Dat het echt niet zo ver is
Wij met z’n bei naar de Folliee Bergères
En thuis is een land vol venijn en misère
Een land achter grenzen van wijn en plezier
Dag Champs Elysées en bonjour Tour Eiffel
Hij komt niet, hij komt wel
Hij komt niet, hij komt wel

Ik dacht dat het nog kon
Een weekend of een jaar
Wie weet, nog tien misschien
Ik dacht dat het nog kon

Nog even door de zomerwind te rijden
En samen wachten op de dageraad
Niet huilen in het donker, hij is bij je
En weten: ’t is nog lang niet te laat

De zon gaat weer op
Het is mei in de bergen
Mijn kind is te groot
Om zijn moeder te tergen
Wij met z’n bei in een wei vol met bloemen
Een thuis is een land dat je hier niet mag noemen
Een land achter grenzen van stof en papier
Dag blinkende Alpen, dag stralend hotel
 Hij komt niet, hij komt wel
Hij komt niet, hij komt wel

Ik dacht dat het nog kon
Een weekend of een jaar
Wie weet, nog tien misschien
Ik dacht dat het nog kon

Nog even samen uit de hand gesprongen
Een heerlijk onverkwikkelijk schandaal
Nog even samen ’t oude lied gezongen
Op weg naar een voorzichtig bacchanaal

Het hoeft al niet meer
De zon gaat weer onder
Het is nacht en ik wacht
En ik wacht op het wonder

Wie zal het zijn? Maar het geven wordt nemen
En thuis is een huis vol gekwelde problemen
De kat op mijn schoot en de deur op een kier
Dag eenzame divan waar niemand me ziet
Hij komt niet, hij komt wel
Hij komt niet, hij komt wel