Een oude vriend is overleden
Hij ging er onverwacht vandoor
We hebben stilletjes gebeden
Met een droevige pastoor
En toen hij in de oven werd gereden
Toen zongen we nog zacht 'waarheen, waarvoor?'
Zijn laatste loodjes
Wogen zwaar
We aten broodjes
Met tartaar
Met ham en kaas - ach jee, wat is het leven nietig
En ieder die hem kende was verdrietig

De dood is zelden echt rooskleurig
Maar zoals deze is gegaan -
Dat maakt me nou met recht humeurig
Zo vind ik er echt niks aan
En mijn gedachten gaan onwillekeurig
Naar straks als zij rond mijn kist zullen staan
Wordt het bij mij
Ook zo'n gedoe
Met dat gevlij
En broodjes toe
En lang voordat de dood hier binnen weet te sluipen
Begint een doffe angst me te bekruipen

Als mijn begrafenis
Maar niet zo'n brave is
Met van die goedbedoelde, zwartgelakte kraaien
En als ze Mieke Telkamp maar niet draaien
Nee als ik er ben geweest
Vier dan een lekker feest
Waarop gelachen wordt, gezopen en gekeesd

Maak mijn crematie maar
Tot een sensatie waar
De hele goegemeente jaren op kan teren
Met dans en zang, met vuurwerk en jongleren
Dat ze zeggen: deze meid
Die zijn we nou wel kwijt
Maar zij bezorgde ons een grandioze tijd