Soms denk ik

Ben ik niet veel te dik?

Moet ik niet aan de lijn?

M'n ogen staan te scheef

M'n benen zijn te dun

Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?



Soms denk ik

Ben ik niet veel te lang?

Of misschien wel veel te klein?

Zijn m'n oren niet te groot?

M'n haren niet te rood?

Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?



Maar altijd als ik twijfels heb

Dan roept m'n moeder



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Zo goed 't kan niet beter)



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Veel beter dan de rest)



'Ja zo zijn moeders hè…'



Soms denk ik

Huil ik niet veel te veel?

Ik lijk soms wel een fontein

Ben ik wel stoer genoeg?

Hoor ik er nog wel bij?

Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?



Soms denk ik

Misschien lach ik wel te veel?

Want ik doe alles voor de gein

Ik ben toch wel gewoon?

Ik hoor er toch wel bij?

Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?



Maar altijd als ik twijfels heb

Dan roept m'n moeder



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Zo goed 't kan niet beter)



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Veel beter dan de rest)



M'n moeder blijft het maar proberen.

Ze zegt: Iedereen is anders

En dat moet je juist waarderen

Respecteren

Accepteren



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Zo goed 't kan niet beter)



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Zo goed 't kan niet beter)



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Zo goed 't kan niet beter)



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Zo goed 't kan niet beter)



(Jij bent goed zoals je bent

Goed zoals je bent

Jij bent goed zoals je bent

Zo goed 't kan niet beter)