Thuis bij mij is het een zwijnenstal
Ik schuif een taak als beddengoed verschonen
Geen weken voor me uit maar wel eonen
Ik denk dat het er nooit van komen zal

Bezoek komt zich er amper nog vertonen
En als er iemand aanbelt, weet ik al
Nog voor een voet gezet is in de hal
Dat men zich afvraagt hoe ik zo kan wonen

Ik zit dan ook voortdurend bij José
Waar ik de borden afwas en de mokken
M'n overhemden opraap en m'n sokken
De keuken schrob, de vloeren en de plee

Als ik bij haar ben poets ik me de pokken
Ik help zelfs bij het eten koken mee
Zo ben ik al heeft zij nog geen idee
Op slinkse wijze bij haar ingetrokken