Zoals als altijd als mijn moeder met een niet zo goed bericht 
Of met een goede raad komt en de zaak gevoelig ligt, 
Kwam ze aarzelend naar binnen en zei met de jas nog aan:
"D'r is een tijd van komen en d'r is een tijd van gaan"

Maar als altijd ging ze zitten en voorzag mij uren lang
Van wijze spreuken en gezegden zonder samenhang
Zo zei ze dat men zich moet wachten voor het strijken van de vaan
En dat een lelijk eendje uit kan groeien tot een zwaan

En dat wie goed doet, goed ontmoet en dat wie niet het kleine eert
Het grote niet eens waard is en dat men al doende leert 
Dat een ezel het te goed heeft als hij danst op een vulkaan
En dat als het soms niet botert het kan liggen aan de spaan

En bij elke sigaret dat er geen rook is zonder vuur
En het concert des levens daarin is van korte duur
Als de haan kraait, tukt het hennetje en wacht niet tot de maan
Drie tuiten heeft en schuif niet alles op de lange baan

Vraag niet hoe een koe een haas vangt, elke gek heeft z'n gebrek 
Wie zoekt zal vinden en de beste stuurlui staan aan dek
Maar ik wist niet waar ze heen wou maar ik liet haar in de waan
Want vragen wat ze wil was dweilen met een open kraan

Maar nadat ze had gezegd: "De raven brengen het niet mee
En voor wat hoort wat, snap je wel", toen zei ik eerlijk: "nee
Ik wist echt niet waarop al die spreuken zouden moeten slaan
Al dacht ik dat de helft wel niet eens zou bestaan

En zwijgend keek ze naar haar koffie want die was inmiddels koud
Ze zei niet eens dat spreken zilver is en zwijgen goud
Ze nam van eigen plastic tas met van dat namaakmondriaan
Een tweede pakje Camel en verbrak het cellofaan

En na een trekje sprak ze eindelijk een Nederlandse zin:
"Je bent al achtentwintig en nog heb je geen vriendin
Goed, het was een beetje rare vergelijking met die haan
Zo iets zeg ik wel meer dat gaat vanzelf, dat komt spontaan

Maar voor ieder bijtje denk ik dat er wel een bloempje is
Geen handvol maar een landvol, nooit geschoten altijd mis
Waarom maak je niet een praatje met die aardige sopraan?
Of zie je niks in Liesje uit de Lange Lindenlaan?"

   
"Wie een koe heeft, melkt zijn kat" zei ik en opperde gevat
Dat zij op ieder potje past een dekseltje vergat
Want ik zelf ken ook gezegden, jong geleerd is oud gedaan
Dit ontroerde haar, ten minste in een ooghoek blonk een traan

Zei zij zachtjes zoals altijd als de zaak gevoelig is:
"Of eigenlijk hoeft niet ieder potje per se dicht"