D'r worden mooie tripeltjes gebrouwen
D'r worden mooie whiskeytjes gestookt
En hier en daar staan prachtige gebouwen
En hier en daar wordt schitterend gekookt

Wat valt er heel de tijd niet veel te genieten
Van al die mooie dingen om me heen
Vriendinnen waar ik goed mee op kan schieten
En vrienden en publiek en iedereen

Ik vraag me af wanneer de dag zal komen
Waarop mijn hart na nog een laatste klop
Geen bloed meer door dit lijf wil laten stromen
Toch zie ik er niet eens zo tegenop

Ik kan wel uren kijken naar de wolken
Naar lammetjes die aan het spelen zijn
Naar al die sterren die de nacht bevolken
En naar het volgepakte stadhuisplein

En als het stormt dan ga ik wel eens kijken
Hoe hoge golven breken op de kust
En hoe de Noordzee neerbeukt op de dijken
Daarvan geniet ik echt van hartenlust

Veel meer dan ik in woorden weet te uiten
Het is dan ook de droevigheid ten top
Dat straks m'n ogen zullen moeten sluiten
Toch zie ik daar niet eens zo tegenop  

Geniën heb ik net zo lief als zotten
De zon niet zo veel minder dan de maan
De vlindertjes niet minder dan de motten
Het is zo mooi dat allebei bestaan

Ik luister zo graag naar Mozarts strijkkwintetten
En naar het kloppen van de bonte specht
En naar het pruttelen van koffiezetten
Het krijsen van twee katten in gevecht

En elke dag hoor ik dat lage brommen
Van Fokker Friendships met hun turboprop
Het zal over mij uiteindelijk verstommen
Toch zie ik daar niet eens zo tegenop

Ik ben verzot op bliksem en op donder
Op Rembrandt, Sweelinck, Depardieu en Bach
Dus adem ik en werk ik en bewonder
En zing en vecht en help en bid en lach

Dat vechten en dat huilen en dat bidden
Wanneer d'r weer een vriend of een vriendin
Ineens wordt weggenomen uit ons midden
Op zo'n moment verliest de rest z'n zin

En ik heb ondertussen in de smiezen
Want ik heb heus wel ogen in m'n kop
Dat ik er nog wel meer zal gaan verliezen
En daar zie ik zo bitter tegenop