Haar moeder was de welgestelde dochter
Van één van 's werelds grootste medici
En dreef aan huis een alsmaar druk bezochte
Researchbureau voor psychotherapie

Haar vader die bijzonder goed verdiende
Als zeer succesvol groot industrieel
Verschafte haar al op haar zeventiende
Een overdadig luxueus kasteel

De rijkdom kreeg ze in de schoot geworpen
Maar zij verlangde juist naar avontuur
Verlangde meer naar ruige boerendorpen
Dan naar de weelde van de Côte d'Azur

En op de thans naar haar genoemde laan
Hield Linde op een dag een taxi aan

Hoewel ze de chauffeur had opgedragen
Om rechtstreeks naar Arcadië te gaan
Begon er na een uur pas iets te dagen
Misschien had hij acacia verstaan

De taxi reed het centrum toen al binnen
Van het in mist gehulde Amsterdam
Waar zij na even wat contant te pinnen
In het Acacia een kamer nam

Nadat ze daar een nacht had zitten zappen
De hele minibar verzwolgen had
En in de tuin een luchtje liep te scheppen
Had zij ineens genoeg van deze stad

En van de thans naar haar genoemde gracht
Werd Linde door een taxi thuisgebracht

ZE slenterde mismoedig door de gangen
Van haar gezellig ingericht kasteel
Nog altijd met dat onbestemd verlangen
En met een lichte kriebel in haar keel

In een van haar gezelligste vertrekken
Begon ze bij zichzelf met glazen gin
Opbeurende gedachten op te wekken
En nam nog maar een aspirientje in

Maar even later zeulde ze naar boven 
Het dak op met het omineuze plan
Zich springend van het leven te beroven
Maar met die gin op, kwam het er niet van

Ze stortte niet te pletter op het plein
Dat anders vast naar haar genoemd zou zijn

Haar moeder had natuurlijk in de gaten
Dat het met Linde niet geweldig ging
Maar praten zoals psychologen praten
En dat leidt zelden tot verbetering

Toch bleven Lindes ouders daarop hopen
Maar op een dag hielp zij ze uit de droom
En koos om zichzelf aan op te knopen
Een tak van de naar haar genoemde boom