Het Belgische fascisme kom je tegen op straat
Je ziet aan de meisjes met te korte rokjes aan
Die in hun uniformpjes naar de meisjes-mavo gaan
Om meneer de directeur te behagen

Het Belgische fascisme noem je niet bij de naam
Je geeft het met een oogopslag of schouderklopje aan
En oom agent gedraagt zich hier nog als een agent
Die jou bespioneert omdat je ietsjes anders bent

Het fascisme van de Belgische straat, de Belgische staat
 
De Belgische mevrouwen, ze kuisen het huis
Ze mogen niet miauwen, want straks komt vader thuis
En pa die neukt z’n dochter net als de dominee
Die drong aan op een abortus maar het werd een keizersnee

 Het fascisme van de Belgische straat, de Belgische staat

De Belgische mevrouwen voeden hun dochters op
Tot eeuwige maagden, kuise nonnen in de dop
Maar vroeg of laat dan komt het kwaad dan duikt er iemand op
En dat zal papa voor eeuwig berouwen, berouwen

De Belgische meneer, hij is gefrustreerd
Omdat hij nooit iets anders wou dan wat hem is geleerd
En wat hij niet begrijpen kan, dat vindt hij verkeerd
Dat zie je aan zijn stemgedrag waarvoor hij zich geneert
 
Het fascisme van de Belgische straat, de Belgische staat

Hier heerst nog de fatsoensnorm van duizend jaar terug
De duivel is de boeman en god is het bier
Nee, hier verandert nooit wat in dit godvergeten land
Waar je godverdomme nooit eens mag schelden
Schelden, schelden
Schelden